+ نوشته شده در شنبه ۱ خرداد ۱۴۰۰ ساعت 7:0 توسط سلاله عباسی
|
به نام خدا
سوره شعراء وَ الشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُنَ(224) أَ لَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فىِ كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ(225) وَ أَنهَُّمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ(226) إِلَّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ وَ ذَكَرُواْ اللَّهَ كَثِيرًا وَ انتَصَرُواْ مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُواْ وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُواْ أَىَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ(227) شاعران كسانى هستند كه گمراهان از آنان پيروى مىكنند. (224) آيا نمىبينى آنها در هر وادى سرگردانند؟ (225) و سخنانى مىگويند كه (به آنها) عمل نمىكنند؟! (226) مگر كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام مىدهند و خدا را بسيار ياد مى كنند، و بعداز انكه مورد ستم واقع مىشوند طلب يارى ميكنند وآنها كه ستم كردند به زودى مىدانند كه بازگشتشان به كجاست! (227)
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فىِ السَّمَاوَاتِ وَ مَا فىِ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الحَْكِيمُ(1) يَأَيهَُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ(2) كَبرَُ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُواْ مَا لَا تَفْعَلُونَ(3) إِنَّ اللَّهَ يحُِبُّ الَّذِينَ يُقَتِلُونَ فىِ سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنْيَنٌ مَّرْصُوصٌ(4) به نام خداوند بخشنده بخشايشگر آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است همه تسبيح خدا مىگويند و او شكستناپذير و حكيم است! (1) اى كسانى كه ايمان آوردهايد! چرا سخنى مىگوييد كه عمل نمىكنيد؟! (2) نزد خدا بسيار موجب خشم است كه سخنى بگوييد كه عمل نمىكنيد! (3) خداوند كسانى را دوست مىدارد كه در راه او پيكار مىكنند گويى بنايى آهنيناند! (4) يا صاحب الزمان اي سلاله ي رسول بر روي گل به اشتياق تو شبنم گذاشتند در كوچه هاي عاشق دل محبت نهاده اند تو مثل ياس پاك و سپيد و مقدسي نام مرا به عشق تو سلاله گذاسته اند خدایا مرا یاری کن تا در آن راهی گام بردارم که تو می خواهی خدایا کاری که هیچ وقت بدون نام تو هیچ کاری را انجام ندهم تمام نوشته های این وبلاگ از کتابها و اشعار مداحان اهل بیت (ع) می باشد .